En dit is die wonderlikste manier om 'n piekniek te vervoer. Tydens 'n onlangse vakansie in Thailand, het die hotel vir ons n piekniek in hierdie houertjies gepak. Kan jou nie my ekstase beskryf toe ons die vier staaltorings begin uitmekaarhaal en die mees eksotiese disse daarin ontdek nie! Ek't summier vir my een by 'n mark gaan aanskaf.
Wanneer jy eendag kans het, lees Madhur Jaffrey se pragtige memoirs 'Climbing the Mango Trees'. Daarin beskryf sy hoe hulle wallas, hulle gesin se bodes, vir hulle pouses elkeen n tiffin skooltoe gebring het met 'n volledige, gekookte ete, vuurwarm van die stoof af. My arme kinders. Hoe kan 'n grondboonbotterbroodjie nou hiermee kersvashou? Nou ja, ek had geen bode en ook geen tiffin.
Ons gebruik nou onse Tiffin uit Thailand. Joubert vat sy kos daarin konstruksieperseel toe. Elke aand word die vier bakkies gewas en onderstebo op die afdroograk gereed gelê om more weer die daaglikse brood te neem.
Daar is maar 'n sekere romanse aan 'n staalkosblik. Of dit nou 'n tiffin is, of 'n koekblik of 'n teeblik of 'n plat, vierkantige sjokoladeblik met 'n foto van 'n kasteel of 'n Engelse Bobby op.
Dit voel mos net of die inhoud kosbaarder is as iets in 'n helderkleurige plestiekblik.
Hoop jou Tiffinblikkies gaan nog sorg vir vele kulinêre lieflikhede!
ReplyDeleteSusan